تحفهی درویش

متن ترانه تحفه درویش

جانا کلماتم همه در وصف تو مستن

زنجیر دلم را به سر زلف تو بستن

در محضر چشمان تو سلول به سلول

اعضای وجودم همگی عشق پرستن

عشق است که میخواندم از حنجره ی خویش

هر لحظه به کرات دلم ریز تر از پیش

زیباتر از آنی که در این وصف بگنجی

اما بپذیر از دلم این تحفه ی درویش

نامت را میخوانم ماه تابانم مهر تو جاری در روحم در جانم

باشد خاک پایت سرمه ی چشمانم میباری وقتی که تشنه ی بارانم

نامت را میخوانم آرام جانم مهر تو جاری در پیدا و پنهانم

باشد خاک پایت سرمه ی چشمانم میباری وقتی که تشنه ی بارانم