- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
رض
متن ترانه پیکان
🗣 Reza Yazdani
🎵 Peykan
#RezaYazdani
یه پیکان قراضه کنارِ اتوبان داره خواب می بینه
یه پیکانِ بی چرخ که بازم تو رؤیاش پُره سرنشینه...
غرورش شکسته، به جای چراغاش دو تا حُفره مونده،
کی می دونه اونُ زمونه چه جوری تا این جا کشونده؟
چه راهایی رفته، چه روزایی داشته، چه چیزایی دیده،
با ترمز گرفتن چه خطُ نشونا رو جاده کشیده.
عجب خاطراتی تو مغزِ فلزیش دارن رژه می رن،
نمی ذاره هرگز که این دلخوشی ها تو قلبش بمیرن:
چه روزا تنش رُ با گُل ها پوشوندن برای عروسی.
یه شب ها تنِ اون تو جاده شده یه اتاقِ خصوصی...
چه قدر بچه ها رُ رسونده دبستان زیرِ برفُ بارون،
تو چه کوچه هایی سرک می کشیده به فرمانِ فرمون.
چه قدر رو به رو رُ می دیده مبادا یه گربه تلف شه.
چه قدر غصه داشته که تو پمپِ بنزین گرفتارِ صف شه.
واسه هم مدل هاش چه بوقای کشدار که تو سینه داشته.
از این پاسبونا وُ برگِ جریمه چه قدر کینه داشته...
حریصِ یه جاده س از این جا تا رؤیا ، بدونِ توقف!
نه از شب می ترسه، نه از شیبِ دره، نه حتا تصادف...
یه پیکان قراضه س ولی توی رؤیاش هنوزم جوونه.
خیالش می تونه بازم توی جاده یه کله برونه.
خیالش هنوزم موتور مونده باقی تو صندوقِ سینه.
یه پیکان قراضه کنارِ اتوبان داره خواب می بینه...
متن ترانه ساعت 25 شب
🗣 Reza Yazdani
🎵 Saate 25 Shab
#RezaYazdani
سرد نگاهِ آینه تو چشم یخ بسته ی من
آوازه خونِ لعنتی یه حرف تازه تر بزن
بخون از اتفاقِ نو از تیتر روزنامه ی عصر
بسه دیگه خوندنِ از گدا و شاهزاده تو قصر
قافیه های افتضاح ترانه ها بی آبرو
بخون شاید با خوندت تاریخمون شِه زیرو رو
وعده های بی سرو ته دوست دارم های دروغ
پرسه تو کوچه های حار تو پایتختِ بی فروغ
میگی میاد اونی که رفت از پس روزای سیاه
ساعت بیست و پنج شب روز سی و دوم ماه
بخون برای شاعری که مرگشو کسی ندید
برای اون پرنده ای که بی ترانه پر کشید
واسه شناسنامه ای که منتظر یه اسم شده
بخون واسه صداقتی که این روزا طلسم شده
صدای اره برقیا توی گوش درختا موند
کلاغ قصه رو بازم کسی به خونش نرسوند
تا کی می خوای امید بدی بگی قشنگه انتظار
یه حرف تازه تر بزن واسه دلای بیقرار
میگی میاد، اونی که رفت از پس روزای سیاه
ساعت بیست و پنج شب روز سی و دوم ماه
متن ترانه اتاق یخزده
🗣 Reza Yazdani
🎵 Otaghe Yakh Zadeh
#RezaYazdani
یه بوم خالیُ سفید، توی اتاق یخ زده
جلوش یه مشت رنگ سیاه، با یکی که حالش بده
دراز شدم کفِ اتاق، پنجره ها تا ته بازن
تو دنیایی که من توشم، خرسا به موشا می بازن
میرم سراغِ بومُ رنگ شروع میشه دوباره جنگ
منُ قلمو باهمیم میونِ این اتاق تنگ
اول صداتُ می کشم بعد میرسم به خنده هات
حقه هاتم رو می کنم بعد وا می مونم تو نگات
دوتا نگاه خمارُ خواب یکم غرور یه ذره منگ
نه نمیشه، در نمیاد، یه جاش بدجور می زنه لنگ
یه بوم خالیُ سفید، توی اتاق یخ زده
جلوش یه مشت رنگ سیاه با یکی که حالش بده
یه سطلِ رنگ از تو حیاط ورمیدارم میام بالا
همشو میریزم رو بوم آها... همینِ...شد حالا
دیگه تمومِ کار من میزنم بیرون از خونه
حالا دیگه یه رهگذر حالش بده شعر می خونه
متن ترانه تیمارستان
تو تيمارستان عشقت، واژه هامو بستری كن
شبمو لبريز خورشيد، روزامو، خاكستری كن !
منو از خودت نرنجون، نگو ديوونگي ننگه
وقتي با تو باشم حتي، ديوونگي هم قشنگه !
مگه عيبی داره از تو، حرف زدن با گل و گلدون؟
بگو كی ميخواد بخنده، به يه شبگرد غزل خون
دوست دارم كه عابرهارو، با تو اشتباه بگيرم
حتی وقتی تو اتوبوس نيستی، واست
جا بگيـــــــرم !
ديوونه ام، اينو شنيدی ! عاشقی، اينو شنيدم !
يه تيمارستان به هم ريخت ! دوباره خوابتو ديدم .........
ميبينی وضعم خرابه، ميبينی روبه راه نيستم
ولي با اين همه بازم
ولي با اين همه بازم
پای عشقمون وا ميسم !
تو منو ديوونه كردي،نگو نه كه خيلي ديره
قول بده هيچوقت نذاري
قول بده هيچوقت نذاري
واليوم جاتو بگيره
قول بده كه تا هميشه، ميشه رو قولت حساب كرد !
خيلی وقتها بچه هارو ميشه با، يه قصه خواب كرد !
دوس دارم از تو بخونم، وقتی آسمون سياه
بقيه خوابن كه خوابن، مگه بيداری گناهه؟
ديوونه ام، اينو شنيدي ! عاشقي، اينو شنيدم !
يه تيمارستان به هم ريخت ! دوباره خوابتو ديدم .........
ديوونه ام، اينو شنيدي !
عاشقي، اينو شنيدم !
متن ترانه کارتن خواب
از بس رو كارتن خوابيده از تخت ميترسه !
از عابرای ظاهرا خوشبخت ميترسه !
از كوچه از تنهايی از هرچی تو دنياشه
از گربه های گشنه حتی سخت ميترسه !
چند ساله از هيچكس دلش پر نيست
چند ساله از چيزی نميرنجه
هر روز تو روياهاش پی نقشِ
هرشب تو آشغالا پی گنجِ !
چند ساله كه تاريك و كم حرفِ
چند وقته كه خالی از احساسِ
چند ساله چيزي رو نمي بينه
جز برق سكه تو شبِ كاسه !
بارون با بغضش هم نفس ميشه
وقتی كه جوب از گريه سر ميره!
از عابرا تصوير ميگيره
عمرش همينجوری هدر ميره!
دنيا براش جای قشنگي نيست
دنيا براش تلخ و نفس گيره
چند ساله كه از تنهايي خسته است
چند ساله كه ، از گشنگي سيره !
با برفی كه چند وقته بی وقفه
روی موهاش ميشينه، ميسازه
از پيتهای خالی روزنامه
تو روياهاش، شومينه ميسازه
زل ميزنه به آسمون گاهي
سقفش چقدر از بسترش دوره
راه رفتن آسون نيست واسه مردی
كه عابرا فكر ميكنن كوره ......
از بس رو كارتن خوابيده از تخت ميترسه !
از عابرای ظاهرا خوشبخت ميترسه !
از كوچه از تنهايی از هرچی تو دنياشه
از گربه های گشنه حتی ، سخت ميترسه !
متن ترانه ساعت - فقط یه کمی چای واسه من بریز
ساعتا رو به عقب برگردون
اگه فرصتی هنوزم مونده
بگو توو گذشته چی میبینی
که از آینده تو رو ترسونده
ساعتا رو به عقب برگردون
اون همه خاطره رو پیدا کن
پشت این همه شب تکراری
یه جهان تازه رو من وا کن
من هنوزم زخمی خاطره ام
جز تو هیچکس رو دلم مرهم نیست
اسمتو صدا زدم وقتی که
حتی اسم خودمو یادم نیست
همه ی امیدمی این روزا
که نجاتم بدی از این زندون
تو فقط اگه بخوای میتونی
ساعتا رو به عقب برگردون
نمیشه زمین خورد و گریه نکرد
به دادم برس بهترین نارفیق
هنوزم به دستای تو قانعم
هنوز عاشقم، با یه زخم ِ عمیق
تو این روزهای سیاه و کسل
تنم خیسه از حس بارون شدن
تورو جون هرکی که به‌ش مومنی
فقط امشب و حرف رفتن نزن
تو این روزهای سیاه و مریض
فقط یه کمی چای واسه من بریز!
می‌دونم! همیشه بدهکارتم
میدونی؟ نمیشه فراموش کرد
من از بس که تو خوابتم زخمی ام
نمیشه که کابوسمو گوش کرد
نمیشه که این وحشت و دوره کرد
نباشی، نمونی، نخندی... بری
یه عمری جنون و تحمل کنم
به دیوونگی‌م دل نبندی... بری
تو سیگارو خاموش کن تا بگم
چطور میشه با گریه هم دود شد
چطور میشه با خنده هم زخم خورد
چطور میشه با عشق نابود شد
شبایی که می‌ترسم از فکرهام
همیشه هوا خیس و بارونیه
یه زن با جنونش به من یاد داد
که عاشق شدن قبل ویرونیه!
تو این روزای سیاه و مریض
فقط یه کمی چای واسه من بریز
متن ترانه حرف های بی مخاطب
مثل خاطرات بد کردار
تو سرم مثل بوق ممتد شد
با خودت جور تازه ای تا کن
با بدی جور تازه ای بد شو
مثل حرف های بی مخاطب باش
تو سرم مثل پنکه می چرخی
دم بکش رو اجاق چشم من
آب خوش تو گلوی من جا خورد
وقتی چشمهای من تورو دیدن
مثل فیلم های بی سرانجامی.
طی کنم بیخیالی چیرو
توی این شبای بیخوابی
بعد از این ز بام های دروغ
قوس های تشدید بی تابی
نگران نباش حل میشه
واسه من نشو آب رو آتیش
مثل تب کردن گل یخ باش
جست و جو کن اتفاق منو
تو این جهان بی کنکاش
مثل سایه با منی همه جا
چی میدونی از گذشته ی من
توی دنیا له و لورده شو
اگه ارباب هایی بودن
من برای خودم یه برده شدم
لای تقویم حسمو وا کن
مثل اعتراض نطفه ببند
توی نت ها کوک بی اعصاب
دنیارو آب میبره امروز
پاشو پاشو پاشوووو از خواب
مثل حرف های بی مخاطب باش
نگران باش حل نمیشه....!!!
متن ترانه نوار
کنار طاقچه یه ضبط صوت با چند تا نواره
که هر یه دونش واسم هزار تا خاطره داره
جاز و کلاسیک، واترز و بیتلز، غربی و شرقی
رقص پیانو، جادوی سنتور، گیتار برقی
یکیشون پر از شعرایی که واست می گفتم
یکیو از تو، تو آخرین شب کادو گرفتم
بوی عیدی و توپ، کافه نادری، با هم شنیدیم
مرد تنها رو از کوچه برلن با هم خریدیم
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
اونی که عشقو خاطره هاشو با تو شریکه
به جای دستات، حالا تو دستاش خودکار بیکه
ترانه ها رو عقب میاره، گوش می ده صد بار
کاش دنیارو هم میشد عقب برد، فقط با خودکار
تو هر نواری یه ردپا از عشق تو مونده
انگار یه دنیا فقط واسه تو آواز می خونده
با اینکه آواز همدمِ مردِ خاطره بازه
عوض نمی شه جای تو با این ضبطِ قراضه
یه ضبط و چند تا نوار کاست
دلخوشی من فقط همیناست
خیلی گذشته اما واسه من
نبودن تو هنوز معماست
نوار خالی صدای هق هق
سهم من از تو فقط همیناست
کجای قصه بازی عوض شد
که نیستی اما عطر تو اینجاست
متن ترانه تهران تهران
حوصله ندارم اما همه ی قصه رو میگم
همه ی قصه رو حتی اونجایی که دوست ندارم
بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم
می دونم که دیگه مردم مرگ من موقتی من نیست
این جواز دفن و کفن یه صدای لعنتی نیست
توی این بحبوحه ی شک وسط این همه بحران
خودمو گوشه ی آسفالت جا گذاشتم تو اتوبان
ژست بی خوابی و منگی واسه من نگیر دوباره
کسی که جلوت نشسته عصبی و لت پاره
من دیگه اصلا نمیخوام تیغو رو رگم بسرم
پایتخت دود و گوگرد قهرمان قصه ی من
اگه عاشقت نبودم پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد
جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد
من با زندگیو شعرم یا با تو شوخی نداشتم
واسه تو شوخی بودیم ما خیلی تلخه سرنوشتم
حالا هی غلط بگیر از دیکته های نانوشته ام
یا که اوراق بهادار بده جای سرنوشتم
اگه عاشقت نبودم پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
بین این صد تا اتوبان یه مسیر منحنی نیست
که کسی پشت سرم هی نده فرمان واسه ی ایست
وقتی آژیر رو کشیدن توی گوش لت و پارم
خودم عین بمب دستی شعرم هم شد انفجارم
یه نفر رو در و دیوار خون خاطره می پاشه
یه نفر که میگه این بار بزار انگشت رو رو ماشه
خیلی ساده نرسیدی سر صحنه واسه اجرا
انگاری که محض خنده گرگه زد به گله ی ما
منزوی شو توی قلبت ،یاد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست، یاد حجله پشت حجره
بچه های خاک و بارون، یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه، پدراشون ته دالون
پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن
پاش بیفته باز دوباره، روی مغربت می بارم
باز توی منطقه ی مین، دست و پامو جا می ذارم
اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه
اسم پایتختو با خون، می نویسم واسه یادداشت
تنها چیزی که تو دنیا، روی پاهام نگهم داشت
سر و ته کنم تو جاده، مقصدم تهش همین جاست
وسط برجای تهرون، ازدحام شعر و رویاست
می گذره این روزا از ما، ما هم از گلایه هامون
عادی می شن این حوادث، اگه سختن اگه آسون
توی پاییزمجاور، وسطای ماه آذر
شد قرارمون که با هم، بزنیم به سیم آخر.
متن ترانه کجا گمت کردم
کجا گمت کردم تو این شب جاری
هنوز میخوابم هنوز بیداری
هنوز خوشبینی به سبزی فردا
کجا گمت کردم کجای این دنیا
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یکریز
شاید که برگردی
شاید که پیدا شی
شاید که آغازی در انتها باشی
تمامه دیروز و پی تو میگردم
کجا گمم کردی
کجا گمت کردم
ما اهل هم بودیم هم شب و هم فانوس
کجا گمت کردم کجای این کابوس
پشت کدوم ابر بارونی پاییز
کجای این هق هق این گریه ی یک ریز
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.